Yad şəhərin yad evində oturmuşam,

yadlaşıram keçmişimə.

Yad fincana çay süzürəm,

yad krandan gələn suyu qaynatmışam,

dəmləmişəm,

yad masada tək içirəm.

◦

Yad ay baxır pəncərədən,

yad səs gəlir,

yad küçədən,

yad meh əsir,

ağ pərdədən..

dolur içəri,

nəfəsimə qarışır,

hər alışda nəfəsimi yadlaşdırır,

axır ürəyimə yad nəfəsim,

ürəyimi daşlaşdırır..

◦

Nə qədər yad əşya baxır

Hal-hazırda gözlərimə,

doğmalaşırlar,

yaddaşımda yer edirlər özlərinə.

Dilimdə dilim yadlaşır,

Beynimdə fikrim..

yadlaşıram sizə,

yadlaşıram özümə.

Yadlaşır alışdığım yuxular,

qorxular,

qulağımda səslər yadlaşır,

burnumdakı qoxular.

Hər saniyə keçdikcə,

yadlaşa-yadlaşa gedir bütün anılar.

Ardlarınca baxırammı?

Baxmıram.

Bircə dənə şeir yazıb,

şeirlə də yola salıram.